Υδροπονικό Αμπέλι : Πραγματικότητα ή Ουτοπία;

Hydroponic Vineyards: Reality or Utopia?

Όταν μιλάμε για Υδροπονικές εφαρμογές και καλλιέργειες, ο νους μας πηγαίνει σε θερμοκηπιακές καλλιέργειες ή καλλιέργειες υπό μικρή κάλυψη. Είναι σχεδόν άγνωστη κάποια εφαρμογή μεγάλης κλίμακας σε εκτατικές καλλιέργειες όπως για παράδειγμα οι δενδροκομικές.

Αν και υπάρχουν κάποιες εφαρμογές σε δένδρα, αυτές αφορούν στο σύνολό τους σε urban farming , δηλαδή σε καλλιέργειες σε μικρούς χώρους μέσα στην πόλη όπως για παράδειγμα οι ταρατσόκηποι (βλέπε φωτο).





Αμπέλι όμως;

Στον αγώνα για τη Διαφοροποίηση, οι διάφορες χώρες, αμπελουργοί , οινοποιοί κλπ ψάχνουν είτε για Κλώνους ήδη γνωστών ποικιλιών με καλύτερα χαρακτηριστικά, είτε νέες άγνωστες ποικιλίες αμπελιού με υποσχόμενα χαρακτηριστικά. Σ΄αυτόν τον αγώνα δρόμου χρειάζονται έναν κρίσιμο αριθμό φυτών ώστε να γίνουν πειραματικοί αμπελώνες και να δοκιμαστούν είτε τα διάφορα χαρακτηριστικά των πρέμνων είτε το κρασί το οποίο μπορεί να δώσουν.

Πριν κάμποσο καιρό η Dr. Χαρούλα Σπινθηροπούλου, expert στην Αμπελουργία, σε πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είχε αναλάβει η εταιρεία VITRO HELLAS, προσπάθησε να λύσει ένα θεμελιώδες πρόβλημα στον πολλαπλασιασμό του αμπελιού.

Πιο συγκεκριμένα: « Να βρει ένα ταχύτερο τρόπο αναπαραγωγής πολλαπλασιαστικού υλικού» ώστε να δώσει λύση στις επιχειρήσεις πολλαπλασιαστικού υλικού στον αγώνα τους να επιλέξουν νέες ποικιλίες και κλώνους.

Στην προσπάθειά της αυτή, εκτός των άλλων συνεργάστηκε με τους Χρήστο Δ. Κατσάνο και Ευάγγελο Δρίμτζια , επιστήμονες του IRTC (International Research & Training Centre for Sustainability) με μεγάλη εμπειρία πάνω στις Υδροπονικές Τεχνικές στις χώρες της Νοτιανατολικής Μεσογείου.

Το πείραμα εξελίχθηκε στις εγκαταστάσεις της VITRO HELLAS στο Νησέλι Ημαθίας και για την υδροπονία χρησιμοποιήθηκαν slabs και κύβοι πετροβάμβακα Grodan®.




Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να κριθεί από Πολύ Ικανοποιητικό έως Εξαιρετικό. Ο συγκρίσεις μεταξύ παραδοσιακής και υδροπονικής μεθόδου έδειξαν πολύ μεγάλες διαφορές.

Με την παραδοσιακή μέθοδο από ένα αρχικό φυτό, πήραμε 100 μάτια (οφθαλμούς). Το δεύτερο χρόνο τα 100 φυτά (που παρήχθησαν απ΄τα αντίστοιχα μάτια) μας έδωσαν 600 μάτια την τρίτη χρονιά.

Στην υδροπονική μέθοδο την τρίτη χρονιά είχαμε…. 8.000 μάτια!!!


Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά και δίνουν την πεποίθηση ότι μπορούν να παραχθούν πολύ γρήγορα παραγωγικοί αμπελώνες από ένα αρχικό φυτό με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Εάν μάλιστα το αρχικό αυτό φυτό είναι και υγιές, μπορούν να εγκατασταθούν πολύ γρήγορα παραγωγικοί αμπελώνες με υλικό πιστοποιημένο.




Στα πλαίσια αυτά εκπονείται μελέτη με τη συνεργασία των εταιρειών ΑΡΓΑΤΙΑ winery, DKG Group και της Οργάνωσης “Οι Φίλοι του Ξινόμαυρου” για εγκατάσταση ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΥΔΡΟΠΟΝΙΚΟΥ ΑΜΠΕΛΩΝΑ στην αμπελουργική ζώνη της Νάουσας με βάση ξεχωριστούς κλώνους του Ξινόμαυρου.

Και μετά το αμπέλι θα έχουμε Κρασί από υδροπονικό αμπέλι;

Όχι ακόμη, αλλά μπορεί στο κοντινό μέλλον. Θέματα όπως terroir (κλιματικές συνθήκες περιοχής αλλά και εδαφικά χαρακτηριστικά που μεταφέρονται στο κρασί) αποτελούν ακόμη ταμπού.

Αλλά όπως συμβαίνει και με τα περισσότερα ταμπού. Προσπερνιόνται δίνοντας τη θέση τους σε άλλα …νέα ταμπού!!!


Πηγή: IRTC


Μπορεί ένας εχθρός όπως ο Αλευρώδης να καταστρέψει σήμερα 170 στρέμματα Τομάτας;

Σύμφωνα με το Bangor Daily News, στην Επιχείρηση Backyard Farms, με έδρα το Madison των ΗΠΑ, όπου καλλιεργούνται 170 στρέμματα και παράγονται ετησίως περίπου 12,5 εκατομμύρια κιλά τομάτας στα θερμοκήπια της, την προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησε μια προσπάθεια για την εξάλειψη του Αλευρώδη από όλη την καλλιέργεια με την καταστροφή του μισού εκατομμυρίου φυτών τομάτας να είναι αναπόφευκτη. 

Η απόφαση της επαναφύτευσης ολόκληρης της καλλιέργειας, σημαίνει ότι οι τομάτες δεν θα είναι διαθέσιμες στην αγορά μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, σύμφωνα με τον Michael Aalto, εκπρόσωπο των Backyard Farms.



Η εταιρία απασχολεί 200 άτομα, και δεν θα απολυθεί κανένας εργαζόμενος ως αποτέλεσμα της απόφασης να καταστραφούν τα φυτά και να καθαριστεί το θερμοκήπιο, τόνισε ο Aalto.

Ο Aalto δεν θέλησε να αποκαλύψει πόσο θα κοστίσει η απόφαση αυτή στην επιχείρηση, ή αν η εταιρία είχε ασφαλίσει την καλλιέργεια της. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια τέτοια απόφαση θα είναι ζημία για την εταιρία, σύμφωνα με τον John Mahon, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Maine.

Κανένας διευθυντής δε θέλει να γυρίσει το διακόπτη στο off, και αν αυτό χρειαστεί γίνεται με πολύ βαριά καρδιά», δήλωσε ο Mahon και συμπλήρωσε «Οι μακροχρόνιες συνέπειες ωστόσο δεν θα είναι πολύ επιζήμιες για την εταιρία. Ενώ οι περισσότερες εταιρίες τρέμουν στην ιδέα να απουσιάσει το προϊόν τους για τρείς μήνες από την αγορά – σκεφτείτε την Coca-Cola και την Pepsi – η Backyard Farms αποτελούν εξαίρεση».  


“ Μπορεί στο μεταξύ οι πελάτες να αλλάξουν προϊόν, αλλά αυτό που βοηθά την εταιρία είναι κατά τους μήνες Δεκέμβριο και Ιανουάριο θα είναι η μόνη πηγή για αγορά τομάτας", είπε ο Mahon.            


O Aalto δήλωσε πως η εταιρία δεν καθυστέρησε να αποφασίσει να καταστρέψει την καλλιέργεια μέχρι το καλοκαίρι. Ήταν απλά μια βολική σύμπτωση.


Ενώ βραχυπρόθεσμα θα είναι ένα πλήγμα για την εταιρία, τυχόν μακροπρόθεσμες συνέπειες θα μετριαστούν από το γεγονός ότι οι μεγαλύτεροι πελάτες της εταιρίας έχουν υποσχεθεί συνεχή στήριξη. Εκπρόσωποι από τα Hannaford, Shaw και Whole Foods Markets υποσχέθηκαν ότι θα αγοράσουν τομάτες μόλις αρχίσει η παραγωγή.


Δύο παράγοντες καθιστούν τη Backyard Farms ανταγωνιστική επιλογή σε σύγκριση με τις εισαγόμενες τομάτες και είναι :

 · η ηλεκτρική ενέργεια ουσιαστικά επιδοτείται από την πόλη Madison, η οποία έχει δική της ηλεκτρική παροχή,

· και είναι σε κοντινή απόσταση από όλα αυτά τα καταστήματα, που σημαίνει ότι οι τομάτες είναι πιο φρέσκες και με λιγότερο κόστος μεταφοράς. Επιπλέον, υπάρχει το πλεονέκτηματου marketing ότι είναι ντόπιες (παράγονται στο Maine).



Πηγή:
http://www.hortidaily.com/article/3048/US-Backyard-Farms-rips-up,-replants-entire-crop-due-to-white-fly-invasion









Το Σπίτι του Μέλλοντος θα είναι αυτόνομο σε λαχανικά, φρούτα, κρέας, ψάρια.

Ένα πρώην εγκαταλειμμένο τυπογραφείο στο Manchester θα αποτελέσει τη βάση για ένα πείραμα οικιακής αυτονομίας σύμφωνα με τις τεχνικές της Κάθετης Υδροπονικής Αστικής Καλλιέργειας.

Τα μελλοντικά σπίτια και οι χώροι εργασίας σχεδιάζονται να μετατραπούν σε πολύπλοκα συστήματα παραγωγής τροφίμων, αυτόνομα σε κρέας, ψάρια, λαχανικά και φρούτα, σύμφωνα με την έρευνα που πρόκειται να παρουσιαστεί τον επόμενο μήνα για πρώτη φορά δημόσια στη Μ. Βρετανία.

Οι εξαιρετικές δυνατότητες της κάθετης υδροπονικής αστικής καλλιέργειας θα παρουσιαστούν σε κεντρικό σημείο στο φετινό Διεθνές Φεστιβάλτου Manchester. Χιλιάδες επισκέπτες αναμένεται να επισκεφτούν τον επόμενο μήνα το πρώην εγκαταλειμμένο τυπογραφείο στις όχθες του Irwell στο Salford και να δουν από κοντά τη μελλοντική μορφή της γεωργίας, κηπουρικής, και αγοραπωλησίας.

Βασισμένο σε διαφορετικά επίπεδα του κτηρίου, το έργο θα καταδείξει πως τα συστήματα παραγωγής κηπευτικών, μανιταριών, κρέατος και ψαριών είναι σε θέση να τροφοδοτούν τους κατοίκους του με φυσικό τρόπο, απαιτώντας την ελάχιστη φροντίδα.

Το "Biospheric Project" είναι πνευματικό δημιούργημα του διδακτορικού φοιτητή Vincent Walsh από το Manchester Metropolitan University, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια διεξάγει ένα μοναδικό πείραμα για το πώς θα μπορούσαν οι κάτοικοι και οι σχεδιαστές των πόλεων να ανταποκριθούν σε θέματα τροφής όταν εξαντλούνται τα αποθέματα πετρελαίου.

Επίσης το έργο, θα μπορούσε επίσης να παρέχει ένα τρόπο λειτουργίας για τα σούπερ μάρκετ του επόμενου αιώνα όπου τα προϊόντα θα καλλιεργούνται μέσα στο κατάστημα αντί να εισάγονται από όλο τον κόσμο.

  “Το Φαγητό είναι ο κοινωνικός ιστός της κοινότητας μας. Ήταν κάτι που πάντα μας συνέδεε, αλλά πλέον έχει χαθεί” είπε ο κ. Walsh.

“Εάν αύριο εξαφανιζόταν τα super markets πόσοι άνθρωποι θα ξέραν πώς να τραφούν μόνοι τους; Πολύ λίγοι. Αυτό δείχνει πόσο έχουμε αποσυνδεθεί από την τροφή μας, για οποιονδήποτε λόγο. Και προσθέτει : «Αυτό ακριβώς είναι το project της Βιόσφαιρας. Η κατανόηση η οποία θα μας κάνει πιο ανθεκτικούς”.

Επί του παρόντος, η "ΒΙΟΣΦΑΙΡΑ" προσφέρει μια περιορισμένη ποσότητα από ψάρια γλυκού νερού, μανιτάρια, φυλλώδη λαχανικά, μήλα, αχλάδια και περιστασιακά εσπεριδοειδή ή δαμάσκηνα.

Σύμφωνα όμως με τον ιδρυτή του Project, οι δυνατότητες είναι απεριόριστες. Η ιδέα βασίζεται στις παραδοσιακές αφρικάνικες γεωργικές παραδόσεις, όπου οι καλλιέργειες αναπτύσσονται η μία πάνω στην άλλη, για παράδειγμα, καρύδες πάνω από τις μπανάνες και καφέ και σε υπόγειες στοές γλυκοπατάτες.

Ο κ. Walsh πιστεύει ότι μείωση της καλλιεργήσιμης γης και η μείωση των ενεργειακών πόρων θα οδηγήσει τη Δύση να εγκαταλείψει τις μονοκαλλιέργειες και τη μεταφορά των προιόντων εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά στα αστικά κέντρα. Αντί για αυτό, κάθε κτήριο και κάθε ανοιχτός χώρος θα τεθεί σε παραγωγή.

“Αυτό που πρόκειται να συμβεί έχει ως εξής. Με τη μείωση του πετρελαίου τρία τοις εκατό το χρόνο, σημαίνει ότι πρέπει να προσαρμόσουμε τη διατροφή μας σύμφωνα με την προ-βιομηχανική εποχή. Πρέπει επίσης να κοιτάξουμε σε συστήματα παραγωγής τροφίμων πριν το πρόβλημα παρουσιαστεί και όχι μετά” εξήγησε.

Επιστρέφοντας στην προ-βιομηχανική εποχή σημαίνει εγκατάλειψη των ετήσιων καλλιεργειών, όπως ντομάτες, φασόλια και αρακάς, τα οποία δεν αποτελούν διατροφική συνήθεια των βόρειων Ευρωπαίων και επάνοδο σε πολυετείς καλλιέργειες όπως για παράδειγμα η λαχανίδα.

Αυτό επίσης σημαίνει την αποφυγή ενεργοβόρων λιπασμάτων και την ανάπτυξη σενεργαζόμενων καλλιεργειών μιμούμενοι τους φυσικούς τρόπους διατροφής.

Ο περιβάλλοντας χώρος της «ΒΙΟΣΦΑΙΡΑΣ» ήταν μέχρι πρόσφατα ένα άγονο έδαφος από βελόνες, εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα και φούρνους μικροκυμάτων. Σήμερα βρίσκεται σε καλό δρόμο ώστε να αποτελέσει το μεγαλύτερο αγρόκτημα μανιταριών στην Ευρώπη.

Στο δεύτερο όροφο του κτιρίου θα βρίσκονται οι δεξαμενές των ψαριών, οι οποίες θα φιλοξενήσουν κοπάδια τιλάπιας, κυπρίνου και πέρκας. Αυτά θα συντηρούνται από ένα εσωτερικό κάδο κομποστοποίησης, ενώ τα απόβλητα των ψαριών θα χρησιμοποιηθούν σε 5.000 φυλλώδη λαχανικά και πολύ μικρές σαλάτες στον ταρατσόκηπο (roof garden).

Παράλληλα με τα polytunnels θα βρίσκονται κυψέλες μελισσών και κοτέτσια. Με την ολοκλήρωση του 10ετούς αυτού project, σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό θα παράγεται και κάτι.

Ο κ. Walsh ο οποίος εγκαταστάθηκε για δύο χρόνια στο εγκαταλελειμμένο κτήριο εκτιμά ότι κάθε ένα από τα συστήματα θα απαιτεί φροντίδα λιγότερο από 10 ημέρες ετησίως. “Αυτό είναι χωρίς αμφιβολία το μέλλον. Όσο πιο πολύπλοκο είναι το σύστημα τόσο λιγότερη προσπάθεια χρειάζεται” τόνισε.

Τα προϊόντα θα πωλούνται 78 σκαλιά (steps) μέτρα πιο μακριά, στο υπόγειο ενός γειτονικού κοινοτικού καταστήματος. "Εμείς δεν μετράμε την επιβάρυνση της παραγωγή μας σε food miles αλλά σε food steps," πρόσθεσε αστειευόμενος. 

Υπoστηρικτές του Project είναι η κατασκευαστική BDP και η Siemens που ελπίζουν να καινοτομήσουν με την τεχνολογία Greenius Wall στη «ΒΙΟΣΦΑΙΡΑ». Κάτι που θα αξιοποιήσει τον αδρανή χώρο στις κάθετες πλευρές των κτηρίων για καλλιέργεια.

Ο Gavin Elliot, πρόεδρος της BDP North δήλωσε ότι η τεχνολογία έχει μεγάλη αξία σε περιοχές με μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού.Και πρόσθεσε: “Οι αρχιτέκτονες πάντα αναζητούν τρόπους για να κάνουν τα κτήρια τους πιο έξυπνα. Μπορείτε να χτίσετε ένα κτήριο που φαίνεται καλό, αλλά ένα κτήριο που είναι έξυπνο και πληροί πολλές λειτουργίες, μπορείτε να δείτε επιπλέον οφέλη,” είπε

Και κατέληξε: “Γιατί δεν χρησιμοποιείτε την κάθετη πρόσοψη ενός super market της Tesco ή της Morrisons; Θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν μικρά μαρούλια αντί να έρχονται από την Κένυα,” κατέληξε.

Πηγή:
http://www.independent.co.uk/environment/green-living/the-future-home-selfsufficient-in-meat-fish-vegetables-and-fruit-8652465.html

 

Το φυτό και ο κλάδος της θερμοκηπιακής φράουλας


Στον κλάδο των κηπευτικών προϊόντων η φράουλα κατέχει μια ξεχωριστή θέση. Μπορεί να οφείλεται στο έντονο κόκκινο χρώμα της, μπορεί στην ιδιαίτερη μυρωδιά της, μπορεί στη μοναδική γεύση της, πάντως η φράουλα προκαλεί στον καταναλωτή την επιθυμία να τη δοκιμάσει.

Από επαγγελματικής σκοπιάς είναι ένα high end προϊόν. Δηλαδή ένα προϊόν προστιθέμενης αξίας (κάποιες στιγμές του έτους η τιμή του κιλού μπορεί να ξεπεράσει τα 6 ΕΥΡΩ!), την οποία και την αποδέχεται ο καταναλωτής.

Ποιά όμως είναι αυτά τα επιμέρους θέματα που κάνουν την καλλιέργειά της δύσκολη και ιδιαίτερη?

  1. Κατ’ αρχάς υπάρχει δυσκολία για παραγωγή όλο το χρόνο. Το πρόβλημα αυτό εμφανίζεται έντονα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού όπου οι θερμοκρασίες σημειώνουν υψηλές τιμές (>30 οC) και η Σχετική Υγρασία χαμηλές (π.χ. <40%). Η καλλιέργειά της σε πολλές περιοχές γίνεται σε χαμηλά τούνελ όπου ο έλεγχος των συνθηκών περιβάλλοντος είναι πολύ περιορισμένος. 
  2.  Η φράουλα ουσιαστικά είναι ανοιξιάτικο φυτό (βέλτιστη θερμοκρασία ημέρας οι 16 οC και νύχτας οι 8 οC).
  3. Η ανθοφορία και κατά συνέπεια η παραγωγή έρχεται σε κύματα (flushes)
  4. Ο καρπός της φράουλας δεν επιδέχεται πολλές μετασυλλεκτικές εφαρμογές μιας και ανήκει στα ¨μαλακά φρούτα¨ (soft berries).
  5. Ως φυτό έχει μια μοναδικότητα. Οι σπόροι του δεν βρίσκονται στο εσωτερικό αλλά στο εξωτερικό του καρπού κάτι που τον κάνει πολύ ευαίσθητο στα υπολείμματα φυτοπροστατευτικών προϊόντων.
  6. Δεν υπάρχουν πολλά εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά προϊόντα για τη φράουλα.
  7. Είναι εντάσεως εργασίας μιας και χρειάζεται συγκομιδή με το χέρι.
  8. Μιας και η συγκομιδή γίνεται με το χέρι χρειάζεται εφαρμογή συστημάτων διαχείρισης της ασφάλειας των τροφίμων (κανόνες HACCP).
  9. Στα τούνελ η αποδοτικότητα του εργατικού δυναμικού είναι χαμηλή, μιας και οι συλλέκτες εργάζονται σκυφτοί.
πηγή: http://www.fraoulabest.com/



Science Barge: Tο υδροπονικό θερμοκήπιο που επιπλέει…


Ένα πρωτότυπο βιώσιμο υδροπονικό θερμοκήπιο επιπλέει σε ένα ποταμόπλοιο στον ποταμό Hudson της Νέας Υόρκης των Η.Π.Α. Το θερμοκήπιο κατασκευάστηκε από την ΝΥ Sun Works και αποκτήθηκε το 2008 από τη Περιβαλλοντική Μη Κερδοσκοπική εταιρία Groundwork Hudson Valley, όπου έκτοτε λειτουργεί ως κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.

Στο θερμοκήπιο καλλιεργούνται μια πληθώρα από φρέσκα προϊόντα όπως τομάτες, πεπόνια, χόρτα και μαρούλια με μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, μηδενική απορροή και χωρίς φυτοπροστατευτικά προιόντα.

Όλη η ενέργεια που απαιτείται για να τροφοδοτηθεί το ποταμόπλοιο παράγεται από ηλιακούς συλλέκτες, ανεμογεννήτριες και βιοκαύσιμα, ενώ το υδροπονικό θερμοκήπιο αρδεύεται αποκλειστικά από όμβρια ύδατα και καθαρό νερό του ποταμού.

Είναι το μοναδικό στη Νέα Υόρκη που μπορεί να επιδείξει πως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας υποστηρίζουν τη αειφόρα παραγωγή φρέσκων προϊόντων.

Ήδη εκτελείται ένα πολύ δραστήριο πρόγραμμα για τη δημόσια παιδεία, με σχολικές ομάδες από την ευρύτερη περιοχή της Νέας Υόρκης που επισκέπτονται κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, και το ευρύ κοινό τα Σαββατοκύριακα.

Πηγή: http://www.groundworkhv.org/programs/science-barge/
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...